اختلال هذیان را بشناسید: 21 نکته

اختلال هذیانی یک وضعیت سلامت روانی است که در آن فرد یک یا چند هذیان غیرعجیب بدون هیچ گونه علائم دیگری از یک اختلال روانی عمده دارد. هذیان ها باورهای ثابت و نادرستی هستند که مبتنی بر واقعیت نیستند و با باورهای فرهنگی یا مذهبی فرد قابل توضیح نیستند. تشخیص اختلال هذیانی می تواند چالش برانگیز باشد، اما در اینجا 21 نکته برای کمک به شناسایی علائم و نشانه ها وجود دارد:

1. به دنبال باورهای پایدار و غیرمنطقی باشید

اختلال هذیانی با وجود یک یا چند توهم غیر عجیب و غریب که مبتنی بر واقعیت نیستند مشخص می شود. این توهمات مداوم و غیرمنطقی هستند و نمی توان آنها را با اعتقادات فرهنگی یا مذهبی فرد توضیح داد.

2. سابقه تروما را بررسی کنید

تروما، مانند سوء استفاده یا بی توجهی در دوران کودکی، می تواند خطر ابتلا به اختلال هذیان را افزایش دهد. در مورد هر رویداد آسیب زا که فرد تجربه کرده است بپرسید.

3. مواظب تغییرات در رفتار و خلق و خو باشید

افراد مبتلا به اختلال هذیانی ممکن است تغییراتی را در رفتار و خلق و خوی خود نشان دهند، مانند تحریک بیشتر یا گوشه گیری. آنها همچنین ممکن است اضطراب، افسردگی یا سایر اختلالات خلقی را تجربه کنند.

4. به دنبال کمبود بینش باشید

افراد مبتلا به اختلال هذیانی اغلب فاقد بینش نسبت به هذیان های خود هستند و ممکن است تشخیص ندهند که آنها بر اساس واقعیت نیستند. آنها ممکن است در برابر تلاش برای کمک به آنها حالت تدافعی یا مقاومت نشان دهند.

5. تحریف های شناختی را بررسی کنید

تحریف های شناختی خطاهایی در تفکر هستند که می توانند به ایجاد هذیان کمک کنند. به دنبال تحریف هایی مانند تفکر همه یا هیچ، تعمیم بیش از حد، یا فاجعه سازی باشید.

6. شرایط همزمان را ارزیابی کنید

اختلال هذیانی اغلب با سایر شرایط سلامت روان مانند افسردگی، اضطراب یا سوء مصرف مواد همراه است. وجود این شرایط را ارزیابی کنید.

7. سطح عملکرد فرد را ارزیابی کنید

اختلال هذیانی می تواند به طور قابل توجهی بر توانایی فرد برای عملکرد در زندگی روزمره تأثیر بگذارد. سطح عملکرد فرد را در زمینه هایی مانند کار، روابط و مراقبت از خود ارزیابی کنید.

8. به دنبال الگویی از هذیان باشید

اختلال هذیانی با الگویی از هذیان ها مشخص می شود که مبتنی بر واقعیت نیستند. در طول زمان به دنبال الگوی ثابتی از هذیان باشید.

9. نوع هذیان را ارزیابی کنید

انواع مختلفی از هذیان وجود دارد، از جمله آزار و اذیت (تعقیب، نقشه کشیدن، یا تماشا)، بزرگ (دارای قدرت یا توانایی های خاص)، جسمی (داشتن نقص جسمی یا آلوده شدن)، و اروتومیک (دوست داشتن یا تعقیب شدن توسط شخص مشهور). یا قدرتمند).

10. سبک ارتباط فرد را ارزیابی کنید

افراد مبتلا به اختلال هذیانی ممکن است به دلیل هذیان های خود در برقراری ارتباط موثر مشکل داشته باشند. سبک ارتباطی آنها را از نظر هرگونه نشانه ای از تفکر هذیانی ارزیابی کنید.

11. به دنبال سابقه سوء مصرف مواد باشید

سوء مصرف مواد می تواند به ایجاد اختلال هذیان کمک کند. در مورد سابقه سوء مصرف مواد بپرسید.

12. هر گونه اختلال شناختی را ارزیابی کنید

اختلال شناختی می تواند به ایجاد اختلال هذیان کمک کند. هر گونه اختلال شناختی، مانند از دست دادن حافظه یا مشکل در تمرکز را ارزیابی کنید.

13. حمایت اجتماعی فرد را ارزیابی کنید

حمایت اجتماعی می تواند عامل مهمی در درمان اختلال هذیان باشد. شبکه حمایت اجتماعی فرد و سطح انزوای اجتماعی آنها را ارزیابی کنید.

14. به دنبال هرگونه تغییر در خواب یا اشتها باشید

تغییر در خواب یا اشتها می تواند نشانه اختلال هذیان باشد. در مورد هر گونه تغییر در این زمینه ها بپرسید.

15. هر گونه افکار خودکشی یا قتل را ارزیابی کنید

اختلال هذیانی می تواند خطر افکار خودکشی یا قتل را افزایش دهد. هر گونه افکار آسیب رساندن به خود یا آسیب رساندن به دیگران را ارزیابی کنید.

16. سطح تحصیلات فرد را ارزیابی کنید

سطح تحصیلات می تواند عاملی در ایجاد اختلال هذیان باشد. سطح تحصیلات فرد و هر گونه تأثیری که ممکن است داشته باشد را ارزیابی کنیدتوانایی درک توهمات خود را دارند.

17. به دنبال عوامل فرهنگی یا مذهبی باشید

عوامل فرهنگی یا مذهبی می توانند بر ایجاد اختلال هذیان تأثیر بگذارند. هر گونه باور فرهنگی یا مذهبی را که ممکن است به توهمات فرد کمک کند، در نظر بگیرید.

18. هر قسمت روان پریشی قبلی را ارزیابی کنید

دوره های روان پریشی قبلی می تواند خطر ابتلا به اختلال هذیان را افزایش دهد. هر قسمت روان پریشی قبلی را ارزیابی کنید.

19. توانایی فرد در مدیریت استرس را ارزیابی کنید

استرس می تواند اختلال هذیان را تشدید کند. توانایی فرد در مدیریت استرس و هر گونه استرسی که ممکن است تجربه کند را ارزیابی کنید.

20. به دنبال هر گونه نشانه ای از اضطراب یا افسردگی باشید

اضطراب و افسردگی می توانند با اختلال هذیانی همراه باشند. به دنبال علائم اضطراب یا افسردگی مانند بی قراری، گوشه گیری یا تغییر در خلق باشید.

21. یک ارزیابی تشخیصی جامع را در نظر بگیرید

یک ارزیابی تشخیصی جامع برای تشخیص دقیق اختلال هذیانی ضروری است. یک رویکرد چند رشته ای را در نظر بگیرید که شامل ارزیابی روانپزشکی، ارزیابی عصبی و هر گونه آزمایش آزمایشگاهی لازم است.

منابع و مراجع دارای اعتبار بالا:

1. «اختلال هذیانی: مروری بر ادبیات» نوشته S. K. Chakrabarty و S. K. Ghosh (ژورنال روانپزشکی و علوم اعصاب، 2017).
2. «اختلال هذیانی: تشخیص و مدیریت» توسط A. R. G. Barr و J. C. R. Hodges (کلینیک های روانپزشکی آمریکای شمالی، 2018).
3. «اختلال هذیانی: مروری جامع» توسط J. R. H. C. S. S. R. P. K. Chowdhary و S. K. Jain (مجله روانپزشکی هندی، 2018).